TEMPUS FUGIT

Espazio itxi batean, burmuin bat, eta bertan pentsamendu bat irten ezinik.
Pentsamendu honen bitartez denbora eta espazioaren arteko bidai batean
murgilduko gera, iraganera baino baita ere etorkizunera. Horretarako
pentsamendu honek memoriaz baliatuko da, indibiduala zein kolektiboa,
denboraren inguruko galderak airera botatzeko, existentziaren inguruko
gogoetak egiteko, gehienetan erantzun argirik jaso gabe. Ametsgaiztoak,
oroitzapen sensorialak, obsesioak eta ametsak dira pentsamendu honen
alderdi batzuk.
Eta guzti honen hari nagusia Bruselaseko aeroportua izango da. Eta hegazkin
bat, hegaldi bat. Aeroportu bat “ez-leku” bat bezela. Denbora eta espazioa
zintzilik gelditzen diren leku bat bezela. Leku horretan hasten da dena eta leku
horretan amaitzen da dena, denboraren kontzeptu lineala apurtuz….Goikoa
bezalakoa da behekoa, eta hasiera eta bukaera prisma desberdinetako puntu
berdinak dira.